Ut jaar 2018 is wear ferbij. Ut war un moai kultureel jaar, ok al het Dokkum as ienechste noch altyd gyn fontein. Sil dy der oait komme? Wij sille ut sien. Wij hewwe un boël geduld…
Mar noch wat kultureels: hoe komt ut met oans Dokkumer stadstaaltsje? 2018 war ok ut jaar fan de sprookjes fan Grimm in ut Stads en de Dach fan ut Stadsfrys in Franeker. Op ut sympoasium dêr, bin ik mij der fan bewust wurden dat wij ut Stads mear brúke mutte, wille wij ut behouwe. Anders is oans stadsdialekt su ferdwenen! In de stad Franeker is un klupke mênsen dy’t hur dêr met doënde houwe: un echt Genoatskap foar ut Behoud fan ut Franekers. Dat lykt oans ok wel wat. Oans, want ik hew ut ’er ok met Nutterd over had.
Su at jim nyt wete kinne, is Nutterd krekt stopt met werken. Dus het hij nou tiid feur andere dingen, su as ut skriven fan un stukje in ut Dokkumers. At je un eigen bedrief hewwe, dan wurre je altiten beld deur lui dy’t je wat ferkope wille. En dy hewwe allemaal su’n kursus daan, wêrin se ferteld is dat se earst frynden wurre mutte met jou. Dus dan beginne se altyd met un ouwehoerferhaal en probeare se út te finen wêr’t je van houwe: ‘Al op fekaansje weest?’ of ‘Foetballen sien?’ en gaan su mar deur. En at ut un bedryf fan búten Fryslaan is, dan krijst faak su’n fentsje dat dêr werkt en Frys kin. Dy mut dan alle Fryse bedriven belle. Nou, dat begint altiten met de fraach: ‘Kin ut in ut Frys?’ Dat skept een band nou? Dan gaan mij de haren al overend staan. Wat mut ik met dy fent en wat mut ik met de rotsoai dy’t hij kwyt wil? Dus dan sêch ik altiten: ‘Nee, mar in ut Dokkumers kin wel!’ Dan wurdt ut stil an de andere kant fan’e line. Wech is syn moaie opening. Hij kin dan krekt nog even fertelle wat er kwyt mut, mar dan bin ik, en hij ok, der klaar met. Su sien je mar wear, wêr ut Dokkumers allemaal goed voor weze kin.
Nutterd en ik binne ut der over iens: wij wille ut Dokkumers mear op de kaart sette!